نمیدونم وقتی اون خبر خوب رو بهم داد واقعا خوشحال شدم یا یه خوشحالی صوری بود
فقط می دونم من هیچ وقت حسود نبودم...با اینکه همیشه اطرافیانم تقاوت قائل میشدن ولی من هیچ وقت حسودی نکردم
این حالمو نمیفهمم
...
هنوزم نفهمیدم کجای کارم میلنگه که نمیخوای منو...
میشه بیای پایین و بگی چرا؟
بگی کجا رو بد رفتم؟نباید میرفتم؟
نمیشه و نمیای...
فقط روز ب روز نشونم میدی که نمیخوایم
ولی من پرروتر از این حرفام
میدونی من اگه تو رو نداشته باشم بی کس ترین ادم دنیا؟
من فقط همینو میبینم "قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ اَسْرَفُوا عَلى اَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللّهِ اِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیم*"
*ایه53 سوره زمر
*عنوان
گرچه هیچ نشانه نیست اندر وادی
بسیار امیدهاست در نومیدی
مولوی
بعدانوشت
شایدم من تو رو نمیخوام و همه ی اینا ادعا و حرفه...
