سلام!!
توی این دو سه روزی که گذشت کارای عقب مونده ام رو انجام دادم
چندتا کتاب و مبحث هم بود که باید خونده میشد
یکی از اینها کتاب جهاد اکبر امام خمینی (رحمه الله) بود
اول اینکه پیشنهادم اینه اگه خوندین دوبار بخونیدش!
کتاب در رابطه با جهاد اکبر و مبارزه با نفس هس
و چون امام خطاب به طلاب دارن سخنرانی میکنن یه کم نثرش سنگینه!
البته برای من اینجوری بود سنگین نه به این معنی که معنا و مفهومهش درک نشه!
سنگین به این معنا که بعد از خوندن ده صفحه ! صفحه اول یادت میره! :|
اصولا تلاشم اینه که کتابها رو با تفکر بخونم حتی اگه اون کتابه فقط ی رمان مزخرف باشه :/
این کتاب با قسمت تفکرش خیلی طول کشید
یعنی نسبت به تعداد صفحات کمش (حدود50 تا) زمانی که گرفت زیاد بود
این روضه ها رو خوندم که بگم
امام در رابطه با ماه شعبان و رمضان خیلی توصیه کردند
مثلا گفته بودند حتما در ماه شعبان هرروز مناجات شعبانیه خونده بشه
در مورد رمضان گفته بودن اصلا قانع نباشید و تا جایی که میتونید و میشه از خوان رحمت خدا برا خودتون جمع کنید
(اینا نقل به مضمون هستا!! دقیقش رو یادم نیس)
موقعی فرمایشات امام در مورد رمضان رو میخوندم با خودم فکر کردم من جز دسته ی چندم حساب میشم!؟
امام میفرمایند
یه عده هستن که اصلا براشون اهمیتی نداره که ماه رمضان اومد و رفت! اینا یا اصلا بهره نمیبرن از این ماه یا خیلی کم بهره میبرن!
(یعنی چون حواسشون نیس برا خودشون هیچ توشه ای جمع نمیکنن!)
یه عده ی دیگه هستن که افراد قانعی هستن و یه کم توشه فراهم میکنن و عقب میشنن
یه عده ی دیگه هم هستن که اینا بی خیال این خوان رحمت خدا نمیشن و تا جاییکه در توانشون هس برا خودشون توشه ی اخرت جمع میکنن
من ادمی نیستم که تمام مدت قران و کتاب دعا دستم باشه
دعاهای کمی هم بلدم
ولی سعی میکنم همین کم ها رو هم با دقت و تفکر بخونم!(هرچند اکثر اوقات نمیشه)
ماه رمضان هم از لحاظ برنامه عبادی تفاوت خیلی فاحشی با بقیه ی ماه ها برام نداشت
حتی نمیدونم با این جمله هم میتونم سرمو کلاه بذارم یا نه! " یک ساعت تفکر بهتر هفتاد سال عبادته!"
اصلا هم یادم نیس این جمله حدیث هس یا نه! :|
فکر میکنم با این اوصاف جز دسته ی اول باشم که نمیفهمن کی به کیه و چی به چی!
پ ن
مغزم انقد پره که حد نداره
اصلا حس خوبی ندارم نسبت به خودم :|
